„Trzeba tworzyć wspólnoty chrześcijańskie na wzór Świętej Rodziny Nazaretańskiej,
które by żyły w pokorze, prostocie i uwielbieniu; gdzie drugi jest Chrystusem.”
przez Papieską Radę do spraw Świeckich:
Droga Neokatechumenalna rozpoczęła się w 1964r. wśród mieszkańców baraków ze slumsów Palomeras Altas, w Madrycie, za sprawą Pana Francisco (Kiko) Argüello i Pani Carmen Hernández, którzy na prośbę samych ubogich, wśród których żyli, zaczęli głosić im Ewangelię Jezusa Chrystusa. W miarę upływu czasu ten kerygmat skonkretyzował się w syntezie katechetycznej, opartej na trójnogu „Słowo Boże – Liturgia - Wspólnota", która stara się prowadzić ludzi do braterskiej komunii i do wiary dojrzałej.
To nowe doświadczenie katechetyczne, zrodzone w nurcie odnowy wzbudzonej przez Sobór Ekumeniczny Watykański II, spotkało się z żywym zainteresowaniem ówczesnego arcybiskupa Madrytu, J.E. Casimiro Morcillo. Zachęcił on inicjatorów Drogi do rozpowszechniania jej w parafiach, które o to poproszą. W ten sposób to doświadczenie ewangelizacji rozpowszechniło się stopniowo w archidiecezji Madrytu i w innych hiszpańskich diecezjach.
W 1968r. inicjatorzy Drogi Neokatechumenalnej przybyli do Rzymu i osiedlili się w dzielnicy Borghetto Latino. Za pozwoleniem Jego Eminencji Kardynała Angelo Dell’Acqua, ówczesnego Wikariusza Generalnego Jego Świątobliwości dla Miasta i Diecezji Rzymskiej, rozpoczęła się pierwsza katecheza w parafii Nostra Signora del Santissimo Sacramento i Santi Martiri Canadesi. Począwszy od tej daty, Droga rozprzestrzeniała się w diecezjach całego świata, a nawet w krajach misyjnych.
Droga Neokatechumenalna oddaje się na posługę biskupom i proboszczom, jako itinerarium ponownego odkrywania Chrztu i stałego wychowywania w wierze, proponowane wiernym, którzy pragną w swoim życiu ożywić bogactwa inicjacji chrześcijańskiej, idąc tą drogą nawrócenia i katechezy. Jak napisał Ojciec Święty, ważną pomocą w takim procesie może się stać także „katecheza osób ochrzczonych prowadzona w formie katechumenatu i wykorzystująca pewne elementy «Obrzędów Chrześcijańskiego Wtajemniczenia Dorosłych», które służą odkryciu i przeżywaniu ogromnych i nadzwyczajnych bogactw i odpowiedzialności wynikających z otrzymanego Chrztu" (Christifideles laici, 61).
Celem ostatecznym Drogi – której itinerarium jest przeżywane w parafiach, w małych wspólnotach złożonych z osób w różnym wieku i zróżnicowanych społecznie – jest stopniowe prowadzenie wiernych do osobistej zażyłości z Jezusem Chrystusem i uczynienie ich wszędzie aktywnymi podmiotami w Kościele i wiarygodnymi świadkami Dobrej Nowiny Zbawiciela. Ponadto Droga Neokatechumenalna jest narzędziem wtajemniczenia chrześcijańskiego dorosłych, którzy przygotowują się do przyjęcia Chrztu...
Droga w naszej Parafii
Droga Neokatechumenalna w naszej parafii została zainicjowana, za zgoda i na prośbę ówczesnego proboszcza śp. Jana Huryna, przez katechistów świeckich. W cyklu katechez, które rozpoczęły się na jesieni 1994 roku powstała 1 wspólnota. Przez kolejne lata z różną częstotliwością były głoszone katechezy, których owocem są obecnie 2 wspólnoty.
Charyzmatem drogi neokatechumenalnej jest pogłębiona refleksja nad słowem Bożym i wprowadzanie słów Ewangelii w życie. Mając za wzór święta rodzinę z Nazaret, gdzie drugi jest Chrystusem. W naszych wspólnotach mamy już owoce. Jest jeden seminarzysta diecezjalnego seminarium duchownego. We wspólnotach mamy seminarzystów z Redemptoris Mater, którzy obecnie są na praktykach w Karagandzie i na Ukrainie. Wśród nas są Katechiści, którzy prowadzą katechezy dla dorosłych, jak i biorą udział w przygotowaniu młodzieży do sakramentu bierzmowania, czy kursach przedmałżeńskich. Liczymy na to, że Pan pomnoży dary i liczniejsze posługi w naszej parafii.
Wspólnotom posługują księża z misyjnego seminarium Redemptoris Mater. Seminarium to jest owocem drogi neokatechumenalnej. Kształci prezbiterów z różnych krajów którzy są gotowi ewangelizować świat tam gdzie ich poślą, towarzysząc katechistom i tym braciom którzy odpowiedzieli na wezwanie Pana do ewangelizacji świata w tym wieku.
Jan Paweł II o Drodze.
LIST „Ogniqualvolta”
JEGO ŚWIĄTOBLIWOŚCI PAPIEŻA JANA PAWŁA II
DO BISKUPA PAULA JOSEFA CORDESA
30 sierpnia 1990 roku
" (...) Przyjmując prośbę do mnie skierowaną, uznaję Drogę Neokatechumenalną jako itinerarium formacji katolickiej ważne dla współczesnego społeczeństwa i dla naszych czasów.Życzę zatem, by Bracia w Biskupstwie docenili i wspomagali - razem ze swymi prezbiterami - to dzieło nowej ewangelizacji, aby ono realizowało się zgodnie z liniami zaproponowanymi przez inicjatorów, w duchu posługi Ordynariuszowi miejsca i w jedności z nim oraz w kontekście jedności Kościoła lokalnego z Kościołem Powszechnym."
Watykan, 30 sierpnia 1990 roku, w dwunastym roku pontyfikatu.